CONVOLVULACEAE
DWARF MORNING GLORY
پرورش این گیاه یکساله متراکم و بادوام، ساده است این گیاه از اواسط تابستان تا اوایل پاییز گل میدهد. کولیتوار “Royal Ensign" این گیاه گلهای آبی پررنگی دارد که وسط آنها سفید و زرد است.
این گیاه برگهایی سبزرنگ و انبوه دارد که فرم آنها از باریک تا بیضی شکل متفاوت است و بر سر آنها گلهای زیبایی به شکل شیپور به عرض 7/3 سانتیمتر میشکفد. رنگ بخش بیرونی این گلها ارغوانی، آبی تیره و وسط آنها سفید درخشان و گلویی ((throat آنها زرد روشن است.
ارتفاع تا 30 سانتیمتر؛ گستردگی 20 تا 45 سانتیمتر.
بهترین محل پرورش؛ شرایط آفتاب کامل با خاک معمولی با زهکشی خوب است هرچند این گیاهان سایه سبک را نیز تحمل می کند.
برای زودترین گلدهی 6 هفته قبل از آخرین یخبندان دانهها را بنشانید. شب تا صبح دانه را خیسانده، بعد آن را در گلدانهای توربی مجزا در عمق 6 میلیمتری بکارید. Dwarf morning glorg از دانهای که پس از آخرین یخبندان مستقیما در باغ کاشته شده باشد هم به راحتی رشد و پرورش مییابد. نشاهای باریک را با فاصله 20 سانتیمتر از یکدیگر بکارید. دور این گیاهان جوان قیم بگذارید تا از ساقههای آنها محافظت کنند. در دورههای زمانی خشک آنها را آبیاری کنید. برای طولانی کردن فصل گلدهی، گلهای پژمرده را بچینید.
این گل را در نزدیکی قسمت جلویی بسترها و مرزهای گل یا در باغهای کانتینری بکارید. اگر به حالت آبشاری از جعبههای گل جلو پنجره و سبدهای معلق آویزان باشد جذابیت خاصی پیدا میکند.
RANUNCULACEAE
ROCKET LARKSPUR
رقم های بلند rocket larkspur ممکن است برای راست ایستادن نیاز به تکیهگاه داشته باشند، اطراف این گیاهان را قیم بگذارید تا آنها را در ضمن رشد نگهدارند.
این گیاه یکساله بادوام را بهخاطر گلهای زیبایی که دارد پرورش میدهند. این گیاه ساقههای بلندی با برگهایی به رنگ سبزروشن دارد که با ظرافت از هم جدا شدهاند. خوشههایی از گلهای ارغوانی ـ آبی، سرخ، صورتی یا سفید در نوک ساقهها از اواخر بهار تا سراسر تابستان میشکفند. پشت هر گلی یک برآمدگی خمیده وجود دارد.
ارتفاع 30 سانتیمتر برای انواع کوتاه، کولیتوارهای بلند تا 2/1 متر؛ گستردگی تا 30 سانتیمتر.
آفتابگیر؛ خاک معمولی با زهکشی خوب، و مواد آلی افزودنی.
با بذرافشانی مستقیم در باغ به بهترین شکلی رشد میکند. دانه را در فصل پاییز یا اوایل بهار در عمق 6 میلیمتری بکارید. اگر میخواهید در فضای بسته کار کشت جوانهها را آغاز کنید، دانه را در 6 تا 8 هفته قبل از آخرین یخبندان در گلدانهای توربی جداگانه بکارید، در اواسط یا اواخر بهار جوانهها را بیرون ببرید. گیاهان را تنک کنید یا آنها را در فواصل کاشت 20 تا 30 سانتیمتری بکارید.
از این گلهای خوشهای برای افزودن ارتفاع و رنگ به بسترهای گل، مرزها و باغهای کلبهای استفاده کنید. در ترکیب با چندسالهها خوب و زیبا بوده و دستهگلهای بینظیری از آنها میتوان ساخت.
در تماس هایی که برخی از دوستان داشتند اظهار علاقه نمودند که علاوه بر علفی ها انواع درخت، درختچه و ... نیز معرفی شود.
امتثال امر نمودم و سعی خواهم کرد به صورتی که از اهداف سایت دور نشوم گونه های زیبا و منحصر به فردی را معرفی کنم.
اگر دیدگاه یا نظر خاصی دارید به روشهای زیر می توانید دیدگاه خود را به من منتقل نمایید:
· ایمیل shariati83@gmail.com
· اعلام نظر و کامنت گذاری در سایت های pendareroshan.pershianblog -pendareroshanma.blogfa و در همین وبلاک
تمای تلفنی با 09123497257 ساعت 19 تا 21 شامگاهان خشنود خواهم شد دیدگاههای خود را به من اعلام کنید یا مقالات و دست آورد های علمی خود را پیرامون طراحی فضای سبز، طراحی کاشت و ... به اطلاع من برسانید.
اسم تیره: Graminae
اسم انگلیسی: Zoysia Grass
زوی زیا
زوی زیا گیاهی مقاوم به خشکی است که این ویژگی آن را برای نقاط جنوبی کشورمان تبدیل به یکی از گزینه های مناسب نموده است.
برای داشتن رنگ سبز عمیق در کل طول سال، باید تغذیه مناسب و منظم صورت گیرد.
ویژگی ها: زوی زیا بین چمن هااز بهترین گزینه های انتخابی برای نقاط مرکزی و جنوبی کشور است. چون مقاوم به خشکی بوده و با استقرار یافتن در زمین، شروع به تولید چمن قوی و ضخیم و متراکم می نماید و سطح سبز زیبایی ایجاد نموده که با علف های هرز رقابت می نماید. این گیاه با استولون و ریزوم تکثیر می شود.
استولون ها در سطح زمین و ریزومها زیر سطح زمین سبب گسترش گیاه می شوند. این گیاه به دلیل رشد کمی که دارد نسبت به دیگر چمن های گرمسیری، سربرداری کمتری نیاز دارد و به علاوه به دلیل ریشه های عمیق خود، آبیاری کمتری هم می خواهد. زوی زیا به آفات مقاوم بوده، نسبت به پاخوری عالی است.
راهنمای پرورش: بذور زوی زیا به مقدار 8/1 تا 5/2 کیلوگرم در هر 93 مترمربع باید کشت نمود. در برخی نقاط می توان زوی زیا را یه شکل چمن تکراری یا رول هم خریداری نمود. فاصله کشت تکه های چمن را می توان تا 30-15 سانتی متر در نظر گرفت. با این حساب حدود 2 سال طول می کشد تا زوی زیا کل فضا را پر کند.
ارتفاع استاندارد سربرداری این گیاه 5/2 تا 5 سانتی متر می باشد. این گیاه را باید سالی یکبار با محلول های غذایی رقیق تغذیه نمود.
نام تیره: Leguminosae
نام انگلیسی: Eastern redbud
ارغوان
ارغوان یک درخت بومی آمریکای شمالی شرقی است که خزندار بوده و گستردگی زیادی پیدا می کند. در بهار گل های فراوان ارغوانی رنگ تولید می کند در پاییز برگ ها کم کم زرد می شوند.
فصل و رنگ گل: اواسط تا اواخر بهار، قبل از ظهور برگ ها، گلدهی صورت می گیرد. گل ها به رنگ صورتی هستند. گل ها در محل تقاطع چوب قدیم باهم تشکیل می شوند. حتی روی تنه اصلی هم گل داریم.
ارتفاع و گستردگی: تا 9 متر طول پیدا کرده، تا 6 متر گسترده می شود. شرایط محیطی مطلوب این گیاه به شرایط مختلف خاکی مقاوم است. آفتاب کامل تا نیم سایه را می پسندد.
راهنمای پرورش: این گیاه در اثر جابه جایی آسیب می بیند. درصورت لزوم باید در زمستان، گیاهان جوان را جابجا نمود.
برای ازدیاد، بذور را به محض رسیدن کشت نمایید. اواخر تابستان یا پاییز، فصل مناسبی جهت کشت است.
آفات و بیماری ها: با تغذیه منظم و آبیاری مرتب، گیاهان را قوی وسالم نگه دارید. گیاهان سالم به آفات و بیماری ها مقام ترند. گاهی شانکرهای باکتریایی یا پوسیدگی و رتیلیوم در این گیاه مشاهده می شود.
کاربرد در فضای سبز: گیاه تک کاشت عالی در فضای سبز است.
ارغوان را به صورت تنها یا در ترکیب با cornus floricla می توان کاشت C.floricla گیاهی است که در سایه ارغوان خوب رشد می کند.
گونه های دیگر: C.siliquastrum گونه مشابهی است که بومی مدیترانه شرقی و آسیای میانه است. این گونه گل های رز مانند ارغوانی در بهار و برگ ره های زردرنگ در پاییز تولید می کند.
نام تیره: Thymeleaceae
نام انگلیسی: Rose Daphne
دافنه درختچه ای همیشه سبز کم رشد با برگ های باریک و گل های بهاره معطر است.
رنگ و فصل گل: گل ها غالبا انتهایی به رنگ صورتی ومعطر بوده، در اواخر بهار ظاهر می شوند. گاهی در پاییز هم گلدهی مشاهده می شود.
ارتفاع وگستردگی تا 30 سانتی متر ارتفاع و 90 سانتی متر گستردگی خواهدداشت.
شرایط محیطی مطلوب: محیط مرطوب با زهکشی خوب، خاک خنثی یا کمی قلیایی، آفتاب کامل و حفاظت کامل از بادهای زمستانه نیاز دارد.
کشت: اوایل بهار یا اوایل پاییز گیاهان را باید کشت نمود. دافنه به صورت نهالهایی که در گلدان قرار دارند، در دسترس هستند.
ازدیاد: در پاییز به روش خوابانیدن تکثیر می شود. اواخر تابستان هم می توان از آن قلمه گیری نمود.
جلوگیری از آفات و بیماری ها: آفات و بیماری های جدی دارد. دافنه کوددهی شدید را نمی پسندد مالچ کشی با برگ در اوایل بهار، موادغذایی موردنیاز را هم تامین خواهد نمود.
مشکلات متداول: این گیاهان در استقرار یافتن اغلب آهسته عمل می کنند و یا استقرار کامل، زمان زیادی را می طلبند.
استفاده در فضای سبز: در جلوی حاشیههای درختچهای از آنها استفاده نمایید.
ارقام: رقم Alba"" گلهای سفید دارد.
رقم Eximia"" برگهای درشتتر و گلهای بزرگتر تولید مینماید.
گونههای دیگر: D. odora، دامنه زمستانی است که گل های سفید و صورتی تولید نموده و برگ های سبز عمیق دارد. "Alba" گل های سفید ایجاد می نماید. گونه "Aureo – Marginata" نسبت به سرما مقاومتر از گونه هایی با برگهای حاشیه زرد است.
نام تیره: Erica ceae
نام انگلیسی: Spring heath
این گیاه بوته ای کم رشد همیشه سبز با برگهای ریز و گلهای زنگوله ای است که گل ها در فصل بهار باز می شوند. این گیاه محل آفتاب گیر با خاک اسیدی مرطوب زهکش خوب را می پسندد.
شرایط محیطی مطلوب: به خاک ماسه ای اسیدی با زهکشی مطلوب و محیط مرطوب با آفتاب کامل سایه دارد.
ارتفاع و گستردگی: تا 45 سانتی متر ارتفاع و 90 سانتی متر گسترش پیدا می کند. این بونه همیشه سبز کوچک، دستک ها یا ساقه های چوبی با برگ های سبز عنیق و باریک تولید می کند. خوشه گل های قرمز زنگوله ای شکل آن به مدت طولانی انتهای شاخه ها از آغاز بهار ظاهر می شوند.
راهنمای پرورش: گیاهان را با فاصله 90 سانتی متر از هم در فصل بهار یا اوایل پاییز قرار دهید. سطح خاک را مالچ کشی کنید و برای مرطوب نگه داشتن آن، آبیاری مرتب انجا م دهید. پس از گلدهی، گیاهان را سربرداری نمایید تا تحرک به رشد متراکم در آنها صورت گیرد. ازدیاد با قلمه نرم در تابستان و یا تقسیم بوته در اوایل بهار یا خوابانیدن در هر زمانی از سال صورت می گیرد. در روش خوابانیدن، پوشاندن بخشهای مختلف گیاه با خاک، سبب تحریک ریشه دهی می شود.
استفاده در فضای سبز: این گیاه در باغات صخره ای و شیب ها، پوششی زیبا با گل طولانی مدت ایجاد می کند.
ارقام: "Spring wood pinh" در بهار رگبرگ برنزی، وگل های صورتی شفاف دارد. "Spring wood white" گل های سفید زیبا تولید می نماید.
نام تیره: Brassicaceae
نام انگلیسی: wall flower
گل های معطر این گیاه، زرد یا نارنجی هستند. گاهی سایه هایی از قرمز، صورتی و سفید هم در آنها دیده می شود. این گل ها برای گل رایی بهاره عالی هستند.
این گیاه اغلب به عنوان یک گیاه یکساله یا دوساله نیمه مقاوم شناخته می شود. از اواسط بهار تا اوایل تابستان این بوته غرق گل های 4 گلبرگه است که در خوشه های 5-2 سانتی متری قرار گرفته اند.
ارتفاع و گستردگی: 60-30 سانتی متر ارتفاع و 30 سانتی متر گستردگی خواهد داشت.
بهترین شرایط محیطی: آفتاب کامل یا هوای نیمه سایه نیاز دارد. نسبت به رطوبت متوسط است. خاک خنثی تا کمی قلیایی با زهکش مناسب می پسندد.
راهنمای رشد: گیاهان فضای آزاد را اوایل بهار و گیاهان داخل منزل را حدود 8 هفته قبل از آخرین سرما کشت نمایید. بذور در عمق 6 میلی متر کشت کنید. فاصله کشت، 30-20 سانتی متر در نظر گرفته شود. در مناطق بدون سرما این گیاه، دوساله خواهد بود. در اوایل تابستان بذور را در گلدان یا خزانه کشت نمایید.
در اوایل پاییز، گیاهان را به محل گلدهی برده، کشت کنید و در مناطق خشک مرتبا آبیاری نمایید تا خاک دائما مرطوب بماند.
گیاهانی که گل آنها تمام می شود را از خاک بیرون آورید.
استفاده در فضای سبز: برای داشتن لکه های رنگی، در گل جای ها می توان کشت نمود. یک ترکیب قدیمی، استفاده از گل های نارنجی این گیاه در جایی است که زیر آن از فراموشم نکن آبی استفاده شده باشد.
این گیاهان در ترکیب با لاله ها هم بسیار زیبا خواهند بود.
در تماس هایی که برخی از دوستان داشتند اظهار علاقه نمودند که علاوه بر علفی ها انواع درخت، درختچه و ... نیز معرفی شود.
امتثال امر نمودم و سعی خواهم کرد به صورتی که از اهداف سایت دور نشوم گونه های زیبا و منحصر به فردی را معرفی کنم.
اگر دیدگاه یا نظر خاصی دارید به روشهای زیر می توانید دیدگاه خود را به من منتقل نمایید:
· ایمیل shariati83@gmail.com
· اعلام نظر و کامنت گذاری در سایت های pendareroshan.pershianblog -pendareroshanma.blogfa و در همین وبلاک
تمای تلفنی با 09123497257 ساعت 19 تا 21 شامگاهان خشنود خواهم شد دیدگاههای خود را به من اعلام کنید یا مقالات و دست آورد های علمی خود را پیرامون طراحی فضای سبز، طراحی کاشت و ... به اطلاع من برسانید.
نام تیره: Euphorbiaceae
نام انگلیسی: Poinse ttia
بنت القنسول
این گیاه بومی مکزیک بوده و گل های زیبای آن چندین ماه عمر می کنند. گل ها دارای براکته های گلبرگ مانند به رنگ های قرمز، صورتی، زرد یا سفید هستند.
این گیاهان در گلدان تا 60 سانتی متر ارتفاع می گیرند. برگها تا 5/17 سانتی متر رشد می کنند. در زمستان شاخه های دارای گل های ریز احاطه شده با براکته های برگی شکل سربرداری می شوند.
این گیاه، نیاز نوری زیادی دارد.
بهترین دماها: هوای خنک را با دمای روزانه حداکثر 21 درجه سانتی گراد و سبهای حدود 12 درجه سانتی گراد می پسندد.
باید بین دو آبیاری، به گیاه فرصت خشک شدن داده شود.
راهنمای پرورش: بنت القتسو خاک با زهکش خوب را که ترکیب همه منظوره می باشد نیاز دارد. اگر شما گیاه به گل رفته خریداری نمایید و قصد داشته باشید که با اتمام دوره گلدهی، آن را از بین ببرید، نیازی به مراقبت از آن نخواهید داشتو اما اگر می خواهید دوباره گل بدهد، گلدان را عوض کرده، شاخه ها را تا 15 سانتی متر سربرداری کنید. آبیاری به اندازه لازم صورت گیرد و کوددهی هفتگی صورت گیرد.
از اواسط پاییز به بعد، به مدت 8 هفته، هرروز 14 ساعت تاریکی در شب داده شود و دمای روز حدود 24 درجه سانتی گراد و شب 16 درجه سانتی گراد باید یاشد. در هنگام گلدهی، گیاه را همانگونه که علاقه دارید زینت نمایید. در حین گلدهی هرگز کوددهی صورت نگیرد.
مشکلات متداول: در نور کم و آبیاری زیاد، برگها می ریزند.
ازدیاد: قلمه شاخه انتهایی دراواخر بهار و اوایل تابستان راه ازدیاد این گیاه است. باید قبل از ریشه زایی در ماسه و مرطوب، اجازه خشک شدن شبانه به محیط داده شود.
نام تیره: Vmbelliferae
نام انگلیسی: Fennel
رازیانه
شرایط محیطی مطلوب: در آفتاب کامل باید پرورش داده شود. خاک غنی از هوموس که زهکشی مناسب داشته باشد را می پسندد.
راهنمای پرورش: بذور را در محیط بیرون از منزل، در فصل بهار یا پاییز کشت نموده، محیط پرورش را مرطوب نگه دارید. پس از جوانه زنی به فاصله 15 سانتی متر از هم، تنک انجام دهید. رازیانه گیاهی است که به جابجایی نشا حساس است ودر اثر نشاکاری یا انتقال از بین می رود.
عادات رشدی: رازیانه، یک گیاه دایمی نیمه مقاوم به سرما است که اغلب به عنوان گیاه یکساله کشت می شود. تا 2/1 متر، ارتفاع می گیرد. برگهای نرم با رنگ سبز آبی دارد.
زمان گلدهی: در فصل تابستان از تیر تا شهریور و گاهی تا مهرماه گل خواهیم داشت. گل آذین چتری با گل های ریز زردرنگ تشکیل می شود.
آفات و بیماریها: این گیاه آفت و بیماری متداولی ندارد.
برداشت: قبل از گلدهی، می توان برگها را برای مصرف تازه برداشت نمود.
به علاوه برگها را می توان منجمد کرد. بذور این گیاه را باید وقتی برداشت نمود که کاملا خشک شده اند اما هنوز شکاف نخورده اند تا روی زمین پخش شوند. مرحله تکمیلی خشک کردن بذور، روی کاغذ تمیز صورت می گیرد.
نکات مهم: طعم مطبوع رازیانه، با گرما از بین می رود.
استفاده در فضای سبز: از این گیاه به دلیل داشتن ارقامی با برگهای برنزه، در تولید کنتراست های رنگی در فضای سبز استفاده می شود. رازیانه یک گیاه زینتی بلند ارتفاع است. که در باغ گل ها می توان از آن استفاده کرد. به دلیل مصارف دارویی، در باغچه سبزیجات هم کاربرد دارد. هم بذر و هم برگ های آن قابل مصرف هستند.
در تماس هایی که برخی از دوستان داشتند اظهار علاقه نمودند که علاوه بر علفی ها انواع درخت، درختچه و ... نیز معرفی شود.
امتثال امر نمودم و سعی خواهم کرد به صورتی که از اهداف سایت دور نشوم گونه های زیبا و منحصر به فردی را معرفی کنم.
اگر دیدگاه یا نظر خاصی دارید به روشهای زیر می توانید دیدگاه خود را به من منتقل نمایید:
· ایمیل shariati83@gmail.com
· اعلام نظر و کامنت گذاری در سایت های pendareroshan.pershianblog -pendareroshanma.blogfa و در همین وبلاک
تمای تلفنی با 09123497257 ساعت 19 تا 21 شامگاهان خشنود خواهم شد دیدگاههای خود را به من اعلام کنید یا مقالات و دست آورد های علمی خود را پیرامون طراحی فضای سبز، طراحی کاشت و ... به اطلاع من برسانید.
نام تیره: Liliaceae
نام انگلیسی: Crown imperial
لاله واژگون
چند فصل طول می کشد تا این گیاه استقرار یافته و خوب گل دهد.
اندام دایمی گیاه بالغ، چندین سال زنده می ماند.
این گیاه پیازهای گوشتی بزرگی دارد که هرساله ازآنها گیاه جدید رشد می کند.
در اوایل بهار، ساقه های ترد و شاخه های سبز با برگهای سبز روشن ظاهر شده و چندین هفته رشد می کنند. اواسط تا اواخر بهار، روی ساقه های بلند، برگهای سبزی ظاهر می شوند که گل های زنگوله ای شکل قرمز، نارنجی و یا زرد رنگ را احاطه کرده اند. طول گل ها به 5 سانتی متر می رسد.
پس از گلدهی، گل ها و ساقه ها به سرعت زرد شده و اواسط تابستان از بین رفته، به خاک باز می گردند.
ارتفاع و گستردگی: 120-60 سانتی متر ارتفاع و 30 سانتی متر گستردگی دارد.
شرایط اقلیمی مطلوب: در بهار، به آفتاب کامل نیاز دارد. خاک متوسط تا ماسه ای سبک با زهکشی خوب می طلبد.
راهنمای پرورش: پیازهای این گیاه را اواخر تابستان یا اوایل پاییز کشت نمایید. برای هر پیاز، حفره بزرگی ایجاد کنید. به عبارت دیگر، فضای کافی برای رشد هر پیاز، در نظر بگیرید. عمق مناسب کشت، 20 سانتی متر است.
در پایین حفره، خاک را سبک نمایید تا زهکشی مطلوب صورت گیرد. هنگامی که پیاز را در حفره قرار می دهید، کمی آن را مایل قرار دهید تا آب روی آن نگه داشته نشود.
کاربرد در فضای سبز: این گیاه در حاشیه های گلکاری و بسترهای کشت گل های فصلی منظره بهاره عالی و جذابی تولید می کند.