تبریک به سبک و سیاقی نو

همکاران و دوستان عزیز

سال 1392 با همه خوبی و پلشتی هائی که در سطح دنیا داشت داره برای اونهایی که اومد داشتی قدم رنجه و برای اونهائی که بد بوده داره گورش رو گم می کنه 

البته تو ایران هم ریاضت اقتصادی( اقتصاد مقاومتی) هم سایه سنگینش رو از سفره های نفتی مردم جمع نکرد.

کلیدهای زنگ زده در هوای دم کرده کشور نتونست قفل هایی که بر قلعه دیو هفت سرِ گرانی زده بودند رو باز کنه.

صف گدائی که تا قبل از این سر چهارراه ها و پشت چراغ قرمز جا داشت به لطف دولت کریمه به در خونه وکیل و وزیر و حتی رئیس جمهور قبلی هم رسید و سبد کالا شد مایه تحقیر 70 میلیون ایرانی.

اما هر چه بود سال 1392 یه خوبی داشت که با درایت همین مردم که به فلاکت دچار شده اند از سر کشور و دولت و مردم گذشت و با انتخاب یقه بنفش ها ناقوس جنگ نواخته نشد هر چند انرژی هسته ای بود بسته بسته آب رفت و از آن شیر نیز نه یالی ماند و نه دم و همه چیز با لبخندی ظریف به باد رفت چه که از قبل آن کری و ظریف و بعدها اشتون و غیره هم ریش می گذارند که از قافله عقب نمانند و دوستی ها پایدار بماند . امید.

اما بعد

سال 1393 هم به زودی زود می رسد

   سالی که برای جامعه، نوید بخش سالی است که باید تنگ خود را بکشد و از اسب لاغر خود هم پائین بیاید و بر شتر بنشیند و قوت لایموت خود را خار بیابان کند و رژ لب به گونه بمالد که زردی رخ نمایان نشود.

دوستان من سالی سخت رو پیش رو خواهیم داشت به ویژه کسانی که امید به رونق کار عمرانی دارند باید قدم های دقیق تری بردارند ولی تولیدات داخلی ما از استقبال خوبی برخوردار خواهند شد واجناس چینی و وارداتی عقب نشینی می کنند اما نیروی کار گران و هزینه های کارگری افزایش خواهد یافت.

درآمد شهرداری ها افت و پیمانکاران آن در سخت ترین شرایط به سر خواهند برد، اگر پیمانکاری هستید که از پشتوانه اقتصادی مکفی برخوردار نیستید باید احتیاط را چاشنی کار خود کنید.

با این وجود پس از گذشت 8 ماه شرایط بهتری خواهیم داشت و پایان سال 1392 جبران سختی های 8 ماهه را جبران می کند.

دوستان من

همه این مسائل دلیلی برای اینکه از هم دور شویم نیست ما باید با تمام وجود خود، کشور و مردم را دوستر بداریم که شب فرو خواهد ریخت و دوباره آسمان آبی و درخشان زندگی ما را روشن خواهد ساخت.

از همه این ها که بگذریم؛

شما را دوست دارم و بهترین ها را برای شما آرزو می کنم