شقایق زرد (کالیفرنیا) Eschscholzia california

  

PAPAVBRACEAE

CALIFORNIA POPPY

گل‌های فنجانی شکل این گیاه در روزهای آفتابی باز می‌شوند اما به هنگام شب و در هوای ابری بسته می‌شوند. برای طولانی کردن فصل گل ‌دهی تخمدان‌های رو به رشد آن را بچینید.

شرح ویژگی‌ها

این گیاه چندساله حساس را معمولا به صورت یک‌ساله‌ای بادوام پرورش می‌دهند. گیاهان توده‌های سستی از برگ‌های برش‌دار سبزآبی می‌دهند. ساقه‌های نازک به غنچه‌های نوک‌تیزی ختم می‌شوند که اوایل تابستان تا اوایل پاییز به صورت گل‌های تکی، نیم دوبل یا دوتایی که گستردگیشان به 5/7 سانتی‌متر می‌رسد می‌شکفند. گلبرگ‌های ابریشم مانند معمولا زرد یا نارنجی هستند اما گل‌های سفید، صورتی یا قرمز هم می‌توانند بدهند.

ارتفاع و گستردگی

ارتفاع 30 تا 45 سانتی‌متر، گستردگی 15 تا 30 سانتی‌متر.

شیوه پرورش

جابجایی این گیاهان بد مناسب نیست، است به همین دلیل معمولا شروع پرورش از کاشت دانه در فضای بسته شیوه مناسبی نیست. در همان آغاز بهار (یا در مناطقی که یخبندان ندارند در پاییز) دانه را مستقیما در باغ بکارید، رشد گیاه سریع بوده، دانه را روی سطح خاک پاشیده و به نرمی داخل خاک فروکنید. جوانه‌ها را تنک کنید و در فاصله 15 سانتی‌متر از هم قرارشان دهید. اگر گل‌ها تا اواسط تابستان پراکنده شدند، یک سوم گیاه را قطع کنید تا مجددا گل‌های تازه شکوفا شوند. این گیاهان معمولا در مناطقی که زمستان معتدل دارند خود بذرافشانی می‌کنند.

کاربرد در فضای سبز

این گیاهان را به عنوان پرکننده در بسترهای گل و مرزها و در باغ‌های چمنی (meadow gardens) بکارید.

طراحی کاشت در محوطه سازی

محوطه یک ساختمان به عنوان اولین فضایی که بازدید کننده درآن قدم می نهد از اهمیت بسزایی برخوردار است . خواه این ساختمان یک مدرسه باشد یا یک بیمارستان یا حتی فضای یک منزل مسکونی .فردی که برای اولین بار وارد مکان می شود با هر نگاه درباره محیط اطراف خود قضاوت میکند .

گیاهان درمحوطه جایگاه ویژه ای دارند ومهمترین عنصر بکار رفته در محیط می باشند. بنابرین کاشت و جانمایی گیاهان در محیط عملی  است که طراح باید با دقت و تخصص انجام دهد . 

تعریف طراحی کاشت

عبارت است از یک فرایند، یک هنر و در نهایت یک علم . فرایند کاشت گیاهان در محیط از یک مفهوم انتزاعی در ذهن طراح شروع شده و پس از ترکیب با نیازهای محیطی و موقعیت مکانی در نهایت به یک طرح کشت مناسب می انجامد. از آنجا که در طراحی کاشت گیاهان سه اصل زیبایی ، عملکرد و اجرا و نگهداری مناسبی باید مد نظر قرار گیرد، می توان آنرا ترکیبی از علم و هنر طراح نیز دانست.

اصول طراحی کاشت

برای کاشت گیاهان از متد های مختلفی می توان تبعیت کرد . طراح محیط از یک سو باید باخصوصیات اقلیمی و محیط زیستی منطقه از قبیل خاک و هیدرولژی و دما و بارش آشنا باشد و از سوی دیگر با خصوصیات فیزیولژیکی گیاهان مختلف تا بتواند بهترین گیاهان مناسب آن منطقه را بیابد .

از سوی دیگر طراح کاشت باید با بکار بردن اصول زیبایی شناسی و قواعد فرم و بافت ورنگ ترکیب مناسبی ایجاد نماید که علاوه بر گیاهشناسی صحیح زیبا و دلپذیر باشد .

بطور کلی می توان اصول زیر را برای طراحی کاشت در محوطه سازی درنظر گرفت:

1-     اصل گزینش و نوع فضای سبز

اولین گام برای جهت دادن تفکر یک طراح برای ایجاد یک محوطه کاربری آن محیط است . اینکه طراح بداند از کدام سبک و نوع باغسازی تبعیت خواهد کرد و این سبک را نیز باید بر اساس یک دلیل منطقی که می تواند عملکرد محوطه ، اقلیم منطقه، فرهنگ و... باشد ؛ انتخاب نماید . به عنوان مثال طراح برای محوطه یک ساختمان اداری سبک رسمی (formal) و برای یک مهد کودک سبک ( informal )را انتخاب کرده و بر اساس آن نوع باغسازی را انتخاب می نماید.

2-     اصل انتخاب بهترین مقیاس گیاهان 

گیاهان را از لحاظ حداکثر رشد به چند دسته تقسیم می کنند . درختان بلند ، درختان متوسط ، درختان کوتاه ، درختچه ها ،پیچ ها ، گلها و گیاهان پوششی . اینکه با درنظر گرفتن سن بلوغ گیاه ، چقدر از سطح زمین فاصله خواهد گرفت ارتفاع نهایی رشد گیاه مشخص می شود. با شیوه هایی مانند هرس و کنترل ابیاری و کود دهی می توان این حداکثر رشد را تغییر داد. با درنظر گرفتن اینکه نهال 1 متری کاشته شده در سالهای آینده درختی تنومند خواهد شد باید گیاهان را انتخاب و جا گذاری نمود .

3- اصل تعریف غالبیت در طرح با تغییر نسبت مقیاس کشت به مقیاس معماری

گاه هدف ما از طراحی خرد و کوچک جلوه دادن ساختمانها و تاکید بر طبیعت است که اکثرا در سبکهای غیر رسمی و طبیعت گرا بکار می رود . و گاه احتیاج داریم بر ساختمان و بنای معماری تاکید کنیم و طبیعت را در برابر آن خرد و ناچیز جلوه دهیم که در محوطه بناهای تاریخی وآرامگاههای مقدس به چنین عملی احتیاج داریم .به عنوان مثال می توان در محوطه سازی یک شهرک مسکونی کاشت درختان بلند و گیاهکاری متراکم و نسبت زیاد فضای سبز نسبت به سطح زیربنای ساختمانها می تواند محیط خشک و سرد یک شهرک بتنی را به محوطه ای سر سبز و زیبا تبدیل نماید بر قیمت خانه های مجتمع بیفزاید وباعث آرامش و شادابی ساکنین شود . ولی همین عملکرد یعنی ایجاد یک فضای سبز پر دارو درخت و متراکم در کنار یک اثر باستانی مانند برج آزادی تا کید بر ساختمان را از بین برده و در نگاه اول دید را به خود متوجه می سازدو جلوه اثر را می زداید. از سوی دیگر برج در کنار یک گیاه بسیار کوتاه مانند چمن بلند تر و با ابهت تر جلوه میکند تا در کنار یک درخت چنار بلند قامت .بنابر این انتخاب مقیاس طولی و عرضی و ارتفاعی فضای سبز هوش و ذکاوت طراح را می طلبد که اقلیم و کاربرد و فرهنگ جامعه را بشناسد و درست تصمیم گیری نماید.

3-اصل بزرگنمایی فضا با بهره گیری از فنون طراحی کاشت

بزرگنمایی فضا را از طرق مختلفی می توان انجام داد .

- از طریق قرار دادن درختان بلند در پس زمینه ، درختان متوسط قامت در میان زمینه و درختچه ها و گلها وگیاهان پوششی در پیش زمینه

-از طریق قراردادن درختان با بافت نرم و سبک در پس زمینه و درختان متوسط بافت در میان زمینه و درختان بابافت خشن در پیش زمینه 

- قرار دادن رنگهای گرم در پیش زمینه و رنگهای سرد در پس زمینه

5- اصل انطباق نیازهای گیاهان با شرایط محیطی

در صورتی که این اصل رعایت نشود هزینه نگهداری به طور سر سام اوری بالا خواهد رفت و با این وجود نتیجه مطلوب بدست نخواهد آمد.

6- اصل زمینه سازی طرح با عناصر موجود درمحیط  

باید افق دید بیننده از همه جهات بررسی شود و آنچه در زمینه و انتهای دید او قرار می گیرد ازنظر طراح دور نماند . مثلا اگر انتهای طرح یک کوه در پس زمینه وجود دارد عناصر باید بر آن تاکید کنند تا دید به سوی کوه جلب شود و اگر ساختمانهای با جلوه بد در پس زمینه است گیاهان باید نظر بیننده را به سوی دیگر متوجه کنند یا منظر زشت را حتی المقدوربپوشانند.

7- تعریف ارتفاع گیاهان و محل یابی کاشت آنان بر اساس نوع محیط

مثلا درختان بلند مزاحم سیمهای برق نشوند و یا جلوی پنجره ها را نپوشانند و مانع وود نور نشوند . یا بر درخت دیگر سایه نیاندازند .ومانع رشد درختان کوتاهتر نشوند.

ز دیگر اصولی که می توان بطور گذرا به آنان اشاره کرد:

-         طراحی معابر و ایجاد سادگی و زیبایی و کارایی در محل های عبور

-         بکار گیری درختچه هایی که جاذب حشرات نیستند در کنار پنجره ها

-         تنظیم طرح کاشت با توجه به دید کاربر از سمت پنجره ها ، درب ورود و یا از جانب خیابان 

-         بهره گیری از خزاندارها به عنوان پس زمینه

-         بزرگنمایی ساختمانهای کوچک در پارکها

-         عدم تداخل محیط موثر درختان با یکدیگر 

-         بهره گیری از خطوط شاخه های درختان

-         توجه به منظره چهار فصل محوطه 

-         تغییر گیاهان پوششی در مناطق مختلف محوطه برای تعریف فضاها 

مراحل طراحی کاشت

 می توان برای فرایند طراحی کاشت گیاهان در محوطه 8 مرحله در نظر گرفت

مرحله اول . بررسی و سنجش سوابق تاریخی منطقه

باغسازی هر کشور در هر دوره تاریخی متاثر از سبک معماری و فرهنگ مردمان آن دوران بوده است . این امر در جزییات مناطق و شهرها نیز با یکدیگر متفاوت است . می توان با بررسی تاریخی منطقه از بروز اششتباهات فاحش پیشگیریکرد . اشتباهاتی مانند کاشت افرای ژاپنی در محوطه هایی که سابقا باغ ایرانی بوده و احتیاج به باز زنده سازی دارد.

مرحله دوم : تجزیه و تحلیلی محیطی

اولین بار که برای بازدید محوطه مورد نظر برای طراحی می روید اظهار نظر در مورد طرح و گیاهان کار دشواری است . اما با یک نگاه عمیق به محوطه های کاشته شده مجاور منطقه می توان گیاهان مناسب برای محیط را به آسانی شناسایی کرد . اینکه در محوطه اطراف چه گیاهانی بکار فته و استفاده ازکدام گیاه موفقیت امیز بوده  بسیار مهم می باشد . تجزیه و تحلیل سایت خود عنوان مقاله ای است که پیشتر در باره آن بحث شده .

مرحله سوم : انتخاب چند ایده بر اساس محتوای طرح ، برنامه طرح و تجزیه و تحلیلها

گول اولین طرح و برداشت خود را خوردن اشتباهی است که انسان در بیشتر مراحل زندی خود انجام میدهد. اولین برنامه و ایده لزوما بهترین نیست . بهتر است چند طرح در نظر گرفته شود و از میان انها بهترین انتخاب گردد.

مرحله چهارم : پرورش یکی از ایده ها و آفرینش یک طرح کامل

مرحله پنجم : ترکیب بندی کلیه عناصر و ایجاد وحدت در تمام اجزای مصنوع و نامصنوع در طراحی کاشت

مرحله ششم: توسعه و گسترش بستر گیاهی

مرحله هفتم :کاشت گیاهان و اجرای عناصر باغ

مرحله نهایی : نگهداری منظر

  براساس جزوه های درسی دکتر لقایی و دکتر کافی

طراحی کاشت‌ برای‌ یک‌ باغ‌ رسمی‌

 

ممکن‌ است‌ جای‌ کافی‌ برای‌ یک‌ باغ‌‌ وجود نداشته‌ باشد ولی‌ یک‌ طراح‌ توانا ‌می‌تواند در یک‌ حیاط‌ کوچک‌ به‌ ویژه‌ اگر خانه‌ دارای‌ یک‌ سبک‌ مجلل‌ باشد، طرح مناسب‌ خلق کند. باغهای‌ رسمی‌ متقارن‌ و  دقیق‌ بوده‌ و گلها به‌ صورت‌ شبکه‌ای‌ یا به‌ صورت ‌بسترهایی‌ با خط‌ کناری که‌ شامل‌ پرچین‌ کوتاه‌ باشد و درختان‌ و درختچه‌ها به‌ صورت ‌بسیار دقیق‌ شکل‌ گرفته‌اند.

هنگام‌ انتخاب‌ گیاه‌ برای‌ یک‌ باغ‌ رسمی‌، گیاهانی‌ انتخاب‌ نمایید که‌ رشد آهسته‌ و فشرده‌ای ‌داشته‌ باشند در غیر این صورت‌ باید تمام‌ وقت‌ خود را صرف‌ هرس‌ و قیچی‌ کردن‌ آنها نمایید. همینطور اندازه‌ گیاه‌ در حالت‌ بلوغ‌ را به‌ دقت‌ مورد توجه‌ قرار داد. و به‌ تناسب‌ آنهاتوجه‌ بسیاری‌ نمایید.

طراحی کاشت‌ برای‌ یک‌ باغ‌ غیر رسمی‌( باغ های انگلیسی )

  

تصویر از کتابWild flowers  انتخاب شده است

انگلیسی‌ ها این‌ سبک‌ اتفاقی‌ را در باغهای‌ طبیعی خود ابداع کرده‌اند(رجوع کنید به سبک باغ سازی اروپا دکتر انصاری ). در این‌ باغها، رزهای‌ وحشی‌ (نسترن ها)حاشیه‌هایی‌ از ترکیب‌ گیاهان‌ چند ساله‌، بسترهایی‌ بالبه‌های‌ موج‌ دار و گیاهانی‌ با ارتفاعهای‌ متفاوت‌ وجود دارند که‌ حالت‌ وحشی ‌هنرمندانه‌ای‌ را ایجاد می‌کنند.

اگر موافق‌ چنین‌ باغی‌ هستید به‌ زمان‌ گلدهی‌ و ترکیب‌ رنگی‌ که‌ طبیعی‌ به‌ نظرمی‌رسد، توجه‌ نمایید هدف‌، داشتن‌ تخته‌ رنگ‌ مطبوعی‌ از شکوفه‌ در سراسر فصل‌ بدون‌حالتی‌ که‌ از قبل‌ آنرا طراحی‌ کرده‌ باشید، است. زمان‌ گل‌ دهی‌ در این‌برنامه‌ را به‌ عنوان‌ یک‌ راهنمای‌ تقریبی‌ به‌ کار می رود ، از اینکه‌ کدام‌ گیاهان‌ با هم‌ شکوفه ‌می‌دهند، آگاه‌ شوید جهت‌ کمک‌ به‌ تقلید از یک‌ حالت‌ وحشی‌، گستره‌ای‌ از ارتفاع‌ها راانتخاب‌ نمایید. گیاهان‌ بومی‌ و گیاهان‌ مطبویی‌ که‌ از دیر باز مورد استفاده‌ قرار برای‌ باغهای‌ غیر رسمی‌، ایده‌ آل‌ محسوب‌می‌شوند، این‌ گیاهان‌ خودرو و بی‌ ادعا به‌ نظر می‌رسند.

بنابراین شما باید طیف وسیعی از گیاهان بومی - اصطلاحا وحشی - را بشناسید و برای هر یک جدولی مانند آنچه که این سایت برای معرفی گیاه در نظر گرفته تهیه نمایید.

بافت، فرم، رنگ برگ،  گل، ارتفاع و گستردگی آن را فراموش نکنید و از همه مهمتر طبیعت راهنمای خوبی برای شماست.

به یاد داشته باشید که ما در فضای سبز علف هرز نداریم، از وارد کردن گیاهان غیر بومی که شناخت کافی از آن ها نداریم خودداری کنیم زیرا ممکن است حالتی مهاجم به خود گرفته و نه تنها منظر ما را در بلند مدت از بین می برد بلکه با حذف گیاهان بومی ممکن است ذخیره ژنتیکی ما را هم با خطر مواجه سازد.

چگونه گیاهان را در بستر کاشت ساماندهی کنیم؟

در باغی‌ که‌ به‌ خوبی‌ طراحی‌ ‌شده‌ است‌، گلها به‌ صورت‌ تصادفی‌ توزیع‌ نمی شوند بلکه‌ اغلب‌ به‌ صورت‌ بسترهایی‌ که‌ با چمن‌ یا کفپوش‌ احاطه‌ شده‌ یا درحاشیه‌های‌ باریکی‌ که‌ در طول‌ مسیرهای‌ پیاده‌، حصارها یا چمن‌ قرار دارند، گروه بندی ‌شده‌اند.

بسترها و حاشیه‌ها را می‌توان‌ توسط‌ توده‌ای‌ از یک‌  نوع‌ گل‌ پرنموده‌ و یا می‌توان‌ گیاهانی‌با رنگها، بافتها و ارتفاعهای‌ مختلف‌ را به‌ کار برد. جهت‌ جلوگیری‌ از پوشاندن‌ دید، گیاهان‌ بلند را پشت‌ یک‌ حاشیه‌ یا در مرکز یک‌ بستر به‌ کارببرید.

گیاهان‌ تأکیدی‌

گیاهان‌ خاص‌ پر زرق‌ و برق‌ به‌ علت‌ داشتن‌ گلهای‌ بزرگ‌ و زیبا، برگها یا میوه‌های‌ پرجلوه‌ و شاخ‌ و برگ‌ پیچ‌ خورده‌ و کج‌ خود توجه‌ را به‌ سمت‌ خود جلب‌ می کنند. به گل های پر جلوه گیاهان تاکیدی می گویند.

گیاهان‌ تاکیدی‌ را در هر کجا که‌ می‌خواهید یک‌ نقطه‌ باغبانی‌ شگفت ‌انگیز داشته‌ باشید، مورد استفاده‌ قرار دهید: ورودی‌ حیاط‌، در وسط فضای‌ چمن‌، در گروه های‌ کوچکی‌ که ‌به‌ صورت‌ یک‌ بستر جزیره‌ای‌ شکل را باید تشکیل دهند یا حتی‌ درگلدآنهای گل یا میانه‌‌ گیاهان تاکیدی ممکن‌ است‌کوتاه‌ عمر باشند بنابر این‌ گیاهانی‌ را انتخاب‌ نمایید که‌ در مدت زمان‌ی که گل ندارند نیز ویژگی های برجسته ای داشته باشند.  

می توانید بستر مورد نظر را به گونه ای طراحی کنید که زمان گلدهی متفاوتی داشته باشند، به بیان دیگرمراقب‌ باشید تا همه‌ آنها به‌ یکباره‌ در صحنه‌ نبوده‌ و یا حیاط‌ شما به‌ صورت‌ یک ‌مهمانی‌ با لباس‌های‌ مختلف‌ در نیاورند.

اصول طراحی کاشت

شاید بسیاری از دوستان در باره سادگی، تنوع و سایر اجزای مهم در طراحی کاشت صحبت کرده باشند اما هیچگاه اشاره ای به چگونگی تاثیر آن ها در طراحی نشده است.

این مبحث نیاز به تفاسیر بیشتری دارد که با مشارکت شما ممکن می شود. تلاش من در این وبلاک جلب مشارکت دوستان در ارایه دیدگاه بوده است که متاسفانه در جلب مشارکت موفق نبوده ام. با اینکه وبلاک مهمانان زیادی را به سوی خود فرا خوانده است اما نویسنده هنگامی احساس رضایت خواهد کرد که در مباحث نقد و اثرات فکری شما را نیز به همراه داشته باشد. منتظر می مانم.

شما باید، شکل، ساختار و رنگ را برای خلق یک زیبایی بصری، تنظیم کنید.

برای دست یابی به یک ترکیب یک پارچه باید اصول طراحی را بکار گیرید که شامل: اصول ساده سازی (Principles of Simplicity)، تنوع (Variety)، تعادل (Balance)، تاکید (Emphasis)، تسلسل یا تکرار (Sequence) و مقیاس (Scale) می باشد.

یکپارچگی، ویژگی وحدت است. هدف از یکپارچگی، جذاب کردن و جلب کردن توجه بیننده و کمک به فهم طرح و طبقه بندی همه قسمت ها، در گروه های منظم است.

وقتی عناصر زیادی به طور همزمان در مقابل دید ما ظاهر می شوند (مثل گیاهان)، ما سعی می کنیم، از لحاظ بافتی آنها را به هم ربط دهیم. با این کار می توانیم، حداکثر اطلاعات را با کمترین تلاش (در واحد زمان) به دست آوریم. وقتی این بافت را کشف می کنیم، تجربه رضایت بخش و جذابی را داشته ایم.

یک طرح، باید یک ادراک منطقی سازمان یافته را در بیننده ایجاد کند. هر بخشی باید با سایر قسمت ها مرتبط بوده و پیوستگی  داشته باشد. نیاز نیست که ما حتما، هر بخش را جدا از هم طراحی کنیم.

یکپارچگی با متراکم کردن عناصر جداگانه در کنار هم و ساختن یک ترکیب منظم، ویژگی وحدت را القا می کند.

ساده سازی (سادگی): یعنی حذف تمام عناصری که در ترکیب نمی گنجد و تکرار برخی تغییرات ثابت با تنوع کافی برای برانگیختن توجه ناظر. در ساده سازی باید به طور همزمان به تغییر و تکرار توجه داشته باشیم. البته تکرار، اگر بیش از حد باشد، آزار دهنده می شود. ساده سازی، به عنوان کنترل کننده هنگامی که تنوع بیش از حد باشد، عمل می کند، اما نباید در غالب تکرار، باعث ایجاد یکنواختی کسالت بار شود. تنوع باید به اندازه ای باشد که جذابیت را افزایش دهد. تکرار نیز بیانگر استفاده از عناصر طراحی شده به صورت متوالی است.

تنوع (Variety): یعنی گوناگونی و تضاد (Contrast) در کیفیت طراحی، شکل، ساختار و رنگ. تنوع مانع یکنواختی ناشی از هماهنگ سازی می شود. با افزودن کنتراست، می توانید یک تاثیر بصری ویژه و مطلوبی را در چشم انداز ترکیب تان ایجاد کنید. در یک طراحی خوب، استفاده از تنوع اجتناب ناپذیر است. در زمینه ایجاد تنوع، مهم ترین سوال این است: ‹‹چه مقدار تنوع، موردنیاز است؟›› و جواب آن بستگی دارد به هدف شما از طراحی. میزان تنوع، می تواند شامل دامنه ای از ایجاد تفاوت های هوشمندانه، تا ایجاد تضادهای واضح باشد.

تنوع در حالت های دیگری هم توصیف می شود: استفاده مناسب در چندین ردیف متفاوت، مرتب کردن با چندین شکل متفاوت، ترکیب خوب با چندین ساختار متفاوت، تعادل خوب با چندین رنگ متفاوت.

تعادل (Balance): یعنی ایجاد موازنه در هر بخش از محورهای تنوع.

تعادل قانون مند ( Formal Balance)، تقارن است و تقارن، تصویر آینه ای نیمه دیگر هر عنصر می باشد. عدم تعادل تقارنی، در یک طرف سنگینی یا کشش به آن طرف را ایجاد می کند، درحالی که تعادل قانون مند یک چشم انداز پایدار، استوار و با شکوه ایجاد می کند. در تعادل قانون مند، حس کنجکاوی، حرکت و یک کیفیت پویا در ناظر القا می شود.

در طراحی، هر عنصری می تواند با عنصر دیگر، در تعادل قرارگیرد و یک راه ساده جذاب برای هر دو فراهم کند. برای مثال، در یک فضای تاریک (تیره) یا کدر، رنگ غالب با گذاشتن یک نقطه درخشان یا رنگ روشن و یک جسم حجیم با یک جسم کوچک تر، جاذبه بیشتری را ایجاد می کند.

کاری که تعادل انجام می دهد این است: کنترل تمام تنوع ها (گوناگونی) به وسیله تنوع در رنگ، شکل، اندازه و ساختار در مقایسه با سایر عناصر.

تاکید (Emphasis): یعنی ایجاد اختلاف در عناصر مهم، بین عناصر کم اهمیت تر. در واقع تاکید، به تسلط عناصر غالب خاص و تحت الشعاع قراردادن سایر عناصر، اشاره دارد.

هنگام استفاده از تاکید می توانیم با ایجاد تمایز یک عنصر نسبت به دیگری، توجه ناظر را به آن جلب کنیم. می توان از تاکید، با کم کردن نقاط غالب، سود برد مثل: تمایز دراندازه، تضاد شکل ها، استفاده از صورت های غیرمعمول (Element of Surprisis)، استفاده از شکل هالی پایا و استوار، رنگ های متراکم و ایجاد تضاد در بافت.

تسلسل یا تکرار (Sequence): یعنی تغییرات متوالی در شکل، رنگ، ساختار و یا اندازه. البته نباید همه عناصر، یکباره باهم تغییر کنند، چون دراین صورت، دیگر تسلسلی وجود نخواهد داشت.

تسلسل به این صورت هم تعریف می شود: ساماندهی ترکیبات عناصر (گیاهان، عناصر معماری و ...) که برای کنترل توجه ناظر و هدایت آن توجه از یک واحد به واحد بعدی به حالت های خطی متناوب و یا غیرمنظم، طراحی می شود.

در ساده ترین حالت، تسلسل در یک حرکت مستقیم، تکرار یک اتفاق است.

می توان با استفاده از یک روند منطقی و ساده هم به تسلسل دست یافت. به این صورت که مثلا در بافت و رنگ، پله پله، از یک حالت به حالت دیگر، تغییر ایجاد کنیم. دراین تغییر می توان، دو یا چند تضاد حداکثر را، با استفاده از یک آهنگ (ریتم) منظم، به هم متصل نماییم.

مقیاس (Scale): یعنی یک سنجش، که مستقیما به اندازه اشیا برمی گردد.

مقیاس مطلق (Absolute Scale): به اندازه یک شی با رابطه اش در یک طرح استاندارد برمی گردد ، مانند اندازه یک ساختمان، یا ردیفی از درختان و یا ابعاد بدن یک فرد.

مقیاس نسبی (Relative Scale): یعنی نسبت اندازه اشیا در یک ترکیب. اشیا ممکن است با ساختمان مجاور، یک فضا یا محوطه ای که با این فضا در ارتباط است، مقایسه شوند. در واقع مقیاس، ابزاری برای درک و بیان فضا است.

مقیاس، همچنین براساس محوطه اصلی که در طراحی در آن شروع شده نیز، تعیین می شود. در این حالت، اندازه های نسبی هر قسمت (یا عنصر) با دیگری مقایسه شده، یا اندازه هر قسمت با کل محوطه سنجیده می شود.

تناسب (Propartion) بخشی از مقیاس است که بیانگر نسبت دو مقدارمی باشد مثل: (فضا، طول، زمین یا هر واحد ویژه دیگر)، تناسب خوب یابد، به مولفه (بعد) ویژه هر چیزی، بستگی دارد.

برای مفهوم تناسب و مقیاس می توان فقط از یک واژه استفاده کرد (تقریبا هم معنی هستند)، مقیاس، پایه اصلی طراحی است و تناسب را نیز در بطن خود دارد.

به کارگیری اصول طراحی برای به دست آوردن یکپارچگی (وحدت)، مطرح شده است. در روند استفاده از گیاهان با موقعیت مناسب در طراحی فضای سبزتان، باید اصول کاربردی و استفاده از مواد ساختاری (بافت) به خوبی استفاده شود، به هر حال در طراحی اصولی گیاهان با مواد ساختاری، باید به شکل، ساختار و رنگ آنها نیز توجه کرد. هنگامی که این اصول را به کار می گیرید، توجه داشته باشید که دستکاری کردن این ویژگی ها، میزان موفقیت یا عدم موفقیت شما را در ترکیب فضای سبزتان، تعیین می کند.

شما به یک نقشه کوچک که موقعیت هر گیاه را در آن نشان دهد، نیاز دارید. قبل از انتخاب گیاهان ویژه، شکل، ارتفاع، گسترش، رنگ و ساختار هر گیاه را یادداشت کنید.

گیاهانی که در یک ردیف تکرار می شوند (و نحوه شکل گیری شان)، شکل خانه و ساختار مواد بنای خانه، عواملی هستند که هماهنگی و یکپارچگی را در طراحی فضای سبز تعیین می کنند. به عبارت دیگر به دست آوردن هماهنگی (هارمونی) با انتخاب مواد متضاذ و یا رنگ های مکمل اتفاق می افتد. برای مثال سبز تیره سرخدار ژاپنی به عنوان یک تضاد(contrast) موثر، دربرابر یک خانه سفید، یا برگ های خاکستری _ سبز زیتون روسی یا صنوبر سفید مکمل یک خانه خاکستری با تزئینات سفید می باشد.

فضای سبزتان را با یک آرایش ساده و یکپارچه، نگهدارید. برای رسیدن به یکپارچگی و پیوند طرح ها باهم می توانید از یک ماده (عنصر) در زمان های متفاوت استفاده کنید.

زمانی در فضای سبز هماهنگی (هارمونی) اتفاق می افتد که رنگ های گیاهان مختلف باهم و با محیط اطرافشان هماهنگ باشد.

درجلوی ساختمان ها (درگاه) که یک نقطه تمرکز در فضاهای عمومی است، همه عناصر فضای سبزی باید در تعادل باشند. برای مثال یک درخت بزرگ در یک طرف، با چند درخت کوچک در طرف دیگر به تعادل خواهد رسید. یا درختانی با اندازه متوسط در یک طرف با گروهی از بوته ها در طرف دیگر، به حالت تعادل قرار می گیرد.

شما ممکن است عناصر جذاب را در چندین مکان تکرار کنید، برای منسجم کردن طرحتان می توانید از ایجاد ارتباط بین عناصری مثل رنگ سقف خانه، جلای نمای ساختمان، محورهای مهم ساختمان و یا گیاهان شبیه به هم، بهره گیرید و یا گیاهانی با ویژگی های ساده را در چندین موضع به هم پیوند دهید. اما فراموش نکنید که تکرار بیش از حد، نتیجه اش یکنواختی و عدم تنوع است.

سعی کنید از حجم فضای اطراف خانه تان، بهترین بهره را ببرید. گیاهان بلند، حس محصور بودن را ایجاد می کنند و حتی می توان با استفاده مناسب از آنها خانه و یا یک منظره را قاب گرفت و به زیبایی محوطه افزود.

گیاهان کوتاه، خط و بافت به طرح می دهند و به طرز نامحسوسی فضا را محدود و تعریف می کنند.

توجه خود را به گیاهانی که عادات، رشدی جالب دارند معطوف کنید. می توانید آنها را در کنار دیوارها، روی چهارچوب حصارها و یا در منظره یک ردیف از بوته ها، به کار گیرید.

بهتر است گیاهانی را که می خواهیم به صورت گروهی استفاده کنیم، از یک رقم و در یک بستر کشت کنیم این کار باعث کاهش هزینه های اضافی مثل چمن زنی و هرس خواهد شد و درعین حال گیاهان در بستری قرار می گیرند که حس یک توده واحد را ایجاد می کنند.

ردیف هایی که بین چمن ها شکل می گیرند را، می توان به عنوان یک عنصر غالب در طراحی استفاده نمود. آرایش گیاهان را طوری انتخاب کنید که بهترین تاکید را در ردیف های طرح اصلی تان داشته باشند. گیاهان مناسب، برای طراحی شما یک زمینه (Background) هستند. مراحل این روند شامل این موارد است:

1-    غلبه شکل و اندازه گیاهانی که می خواهید طراحی تان را با آنها انجام دهید.

2-    تصمیم گیری درمورد ساختارها و رنگ هایی که می خواهید.

3-    تعیین موقعیت های محیطی که گیاه شما با آن سازگار است.

4-    انتخاب گیاهانی که ویژه هستند.

شما می توانید اطلاعاتی را که می خواهید از کتابخانه ها، دانشکده های فضای سبز و یا شرکت هایی که کار فضای سبز انجام می دهند تهیه کنید و گیاهان خود از مرکز خرید، تهیه نمایید اما مطمئن باشید که گیاه مورد نظر، با آب و هوای منطقه شما، سازگار باشد.

طراحی باغچه آشپزخانه‌ای

ترکیب طراحی منظر با باغبانی کاری پیچیده است اما جذابیت آن بسیار زیاد است. تصور کنید که منظره ای زیبا را در کنار ویلای خود ایجاد کرده اید و می خواهید هر روز بخشی از محصولات خود را که در آن تولید کرده اید را در آشپزخانه مصرف کنید، فکر می کنید با چه مشکلاتی روبه رو خواهید بود؟

ابتدا آن که اصلا دلتان می آید طرحی را که ماه ها برای آن زحمت کشیده اید خراب کنید و یا احتمال آسیب دیدن به کلیت طرح را را با برداشت محصول فراهم آورید؟

آیا می توان از توت فرنگی ارگانیکی که بدون سمپاشی تولید کرده اید و هر روز مثل چلچراغ می درخشد چشم پوشی کنید و لب به آن نزنید تا خراب شود؟

آیا باغ آشپزخانه ای را فقط با هدف زیبایی یا باهدف تولید محصول می توان احداث کرد؟

به ده ها دلیل و سوال دیگر ایجاد باغ آشپزخانه ای (از ابعاد منظر سازی، باغبانی، اقتصادی، اجتماعی و روانشناسی و ... ) کاری پر زحمت است اما زحمتی که بیشترین نشاط و انگیزه را در درون خود پنهان کرده است که می تواند ما را برای پذیرش همه زحمت ها آماده و مصمم سازد.

شاید مثال هایی که تصمیم به ارایه آن ها دارم و تصاویر ی که در مورد آن ها صحبت می شود موارد خارجی باشد اما در کشور ما پیشینه ای به درازا تاریخ می تواند داشته باشد که متاسفانه در عصر حاضر به خاطر زندگی شهرنشینی و به ویژه آپارتمان نشینی به دست فراموشی سپرده شده است.

باغ آشپزخانه ای( (kitchen gardenدر اغلب شهر های ما با عنوان "باغچه" و به واژه کتولی "لته" – واژه ای از گویش شمالی- خوانده می شود و نیاز به تحقیق بیشتر دارد که من هنوز فرصت مطالعه آن را پیدا نکرده ام.

آیا دوست دارید نمونه هایی از یک باغچه آشپزخانه ای را ببینید و با شیوه های طراحی آن آشنا شوید؟

برای ارزیابی اینکه ایم موضوع مورد علاقه دوستان واقع شده یا خیر فعلا از ارایه ادامه مطلب خودداری می کنم ، لطفا در صورت علاقمندی به دریافت مطلب کامنت بگذارید

در زیر دو تصویر ارایه شده است و در اینده برای علاقمندان به احداث باغچه آشپزخانه ای همه گیاهانی که در طرح وجود دارد معرفی می شود تا باز تولید آن ممکن گردد. 

باغبانی با گل‌های فصلی و دایمی

گل‌های فصلی در باغ شما

به‌علت تنوع فراوان گل‌‌های فصلی شناسایی انواع فراوان آنها زمان زیادی از عمر شما را به خود اختصاص خواهد داد. با گسترة فراوانی از رنگ، ارتفاع، عادات رشدی و زمان‌های شکوفه‌دهی، برای هر منظور و هر نوع باغی می‌توانید یک گل فصلی پیدا کنید.

اگر به دنبال روش‌های جالبی برای لذت بردن از این گیاهان در حیاط و یا باغ خود می‌گردید، ما برای شروع چند پیشنهاد به شما ارایه می‌کنیم، برخی از باغبان‌های مبتدی از پارک‌ها و باغ‌های عمومی برای طراحی خود الهام می‌گیرند. از آنجا که پارک‌ها با استفاده از رنگ‌های زیبای تابستانی گل‌های فصلی در باغچه‌بندی‌ها، ردیف‌ها یا خطوط گل‌کاری شده مورد توجه قرارمی‌گیرند، این نمایش‌های چشم‌گیر یک مبتدی را تشویق به تجربه چند گیاه در منزل می‌کند که اغلب به صورت اجتناب ناپذیری همان طرح ردیفی را در خانه خود پیاده می‌کنند، متاسفانه گرته‌برداری (تقلید) از گل‌کاریهای بزرگ عمومی و استفاده از آن در باغ خانگی به ندرت رضایت بخش می‌باشد. چون در مقیاس کوچک بودجه صرف شده به‌صورت اجتناب ناپذیری بسیار افزایش خواهد یافت. و شما مجبور خواهید بود برای گیاه، آماده‌سازی خاک و نگهداری باغچه، مبالغ زیادی بپردازید که عاقلانه نیست. طرح‌های رسمی و منظم و ردیفی که در یک باغ یا پارک عمومی ممکن است زیبا باشد، در یک باغچه کوچک و شخصی خیلی یکنواخت و زشت به نظر می‌آید. استفاده از ردیف‌های گلکاری فقط در چند مورد مناسب و بجاست: در طول پیاده‌روهای منتهی به ورودی مورد نظر، به صورت لبه‌گذاری‌های مارپیچ برای معین کردن مسیرها و بسترها یا برای ایجاد یک باغ منظم، برای اینکه با یک ساختمان به خصوص هماهنگی داشته باشند. اما بسیاری از ما دور گیاهان باغچه می‌کشیم، چون به مهارت خودمان در طراحی اعتماد نداریم. یک خط مستقیم مانند یک شرط با اطمینان به نظر می‌رسد، بنابراین در این حد می‌مانیم و هرگز فراتر نمی‌رویم. اگر کمی خلاق باشید، از راه‌های زیادی که توسط آن می‌توانید گل‌های فصلی را به باغچه اضافه کنید تعجب خواهید کرد.

فقط گل‌های فصلی

در بعضی مکان‌ها، ممکن است که تصمیم بگیرید که فقط یک بستر از گل‌های فصلی داشته باشید. گیاهانی را که به‌طور ویژه پرورش داده و یا به‌طور انحصاری به‌خاطر ارتفاع یا رنگ انتخاب می‌شوند، برای این نوع طراحی ایده‌آل می‌باشند. این گل‌های فصلی انبوه و یک شکل مانند گل آهار Zinnia spp. ، همیشه‌بهار Calendula spp. و سلوی پاکوتاه Salvia sp.، چه در کاشت خطی و چه به صورت توده‌ای در اشکال هندسی، به خوبی با یکدیگر تناسب داشته و تعادل مناسبی برقرار می‌کنند. یک توده تک‌رنگ از گل‌های فصلی مختلف که به‌صورت انبوه با یکدیگر کاشته شده‌اند، می‌توانند تاکیدی را در یک چشم‌انداز ایجاد کنند. این نوع کاشت برای مناظری که در فواصل دور قرار دارند، (مانند منظره‌ای که از خیابان دیده می‌شود)،علامت‌گذاری مسیرهای اصلی یا دروازه‌های ورودی و یا برای هدایت نگاه و توجه بیننده به یک در و یا راه ورودی، می‌تواند مفید می‌باشد.

اما توجه داشته باشید از رنگ تندی که توجه را خیلی جلب کند، استفاده نشود. طبق استانداردهای موجود پوششی با شمعدانی قرمز و یا سلوی سرخ، به‌طور قطع جای زیادی برای رشد و توسعه خود می‌تواند داشته باشد. رنگ‌های تند ممکن است، برای چند هفته اول جالب باشد؛ اما وقتی برای چندماه متوالی در دید بیننده قرار گیرند، آرامش اعصاب را به هم می‌زند. با تغییر دادن رنگ اصلی (مانند درجات متفاوتی از رنگ قرمز یا صورتی) یا اضافه کردن تاکیداتی با طیف‌های رنگی مکمل یا متضاد (مانند گل همیشه‌بهار با رنگ زرد کمرنگ که همراه با اطلسی با رنگ بنفش تند) تصویر ایجاد شده در فصل گل‌دهی بسیار جالب خواهد بود.

درتصویر زیر

گل‌ همیشه‌بهار Marigolds عموما جزو یکساله‌های نیمه‌مقاوم طبقه‌بندی می‌شود. این گل‌‌ها هوای گرم را ترجیح می‌دهند اما می‌توانند از سرمای سبک در فصل پاییز هم جان سالم به در ببرند. 

تصویر زیر

شاه‌پسندهای ارغوانی همراه با شمعدانی‌های قرمز، در حالی که گل‌های همیشه بهار زرد در پس زمینه قرار دارند. از آنجا که گیاهان با ارتفاع مشابه یکدیگر انتخاب شده‌اند، انتقال توده رنگ‌ها به چشم بیننده به‌طور موثری انجام می‌شود.   

گل‌های فصلی چندساله

ممکن است وقتی پی ببرید که بعضی از متداول‌ترین گیاهانی که به‌عنوان یک‌ساله می‌شناسید، در حقیقت گیاهان دایمی هستند، متعجب شوید. گیاهان زیر در بیشتر مناطق به‌عنوان یک‌ساله‌ زندگی می‌کنند، اما همین گیاهان در نواحی معتدل، با آب و هوای ملایم و بدون یخبندان زمستانی نیز می‌توانند به‌صورت چندساله زندگی کنند.

1.                   Argyranthemum frutescens مارگریت

2.                   Begonia Semperflorens – Cultorum hybridبگونیا

3.                   Bellis Perennis  مینای چمنی

4.                   Catharanthus roseus 

5.                   Dianthus chinesis میخک چینی

6.                   Erysimum cheiri  گل شب‌بو

7.                   Eustoma grandiflorum 

8.                   Gazania hybridsگازانیا

9.                   Heliotropium arborescens گل آفتابگردان

10.                 Impatiens Wallerana گل بی‌حوصله 

11.                 Mirabilis Jalapa  گل لاله‌عباسی

12.                 Pelargonium hortorum شمعدانی

13.                 Rudbeckia hirta کوکب کوهی

14.                 Salvia farinacea سلوی (مریم‌گلی)

15.                 Salvia splendens نوعی سلوی 

16.                 Senecio cineraria زلف پیر

17.                 Solenostemon scutellarioides      حسن یوسف

18.                 Torenia fournieri    

19.                 Verbena hybrida شاه‌پسند باغی

20.                  Viola wittrockiana بنفشه

گل‌های فصلی به عنوان گیاهان تاکیدکننده

گل‌های فصلی به‌خاطر رشد سریع و ارزان بودن برای ایجاد سریع رنگ در باغ‌های تازه احداث شده، ارزشمند می‌باشند. اما این نکته را نیز فراموش نکنید، این گل‌های فصلی می‌توانند جذابیت چشم‌انداز را نیز به‌خوبی افزایش دهند.

تکرار کاشت یک نوع خاص از گل‌های فصلی یا استفاده از یک رنگ معین گل، می‌تواند توجه را به درختچه‌ها و درختانی که از قبل در آن مکان کاشته شده‌اند، جلب کند و مناظر را به هم متصل کند. تجربه کردن با رنگ‌ها و ترکیبات جدید، بدون ایجاد هزینه، تغییر چارچوب در طرح هرسال یک پیچیدگی جدید به منظره ارایه می‌دهد. هم‌چنین اضافه کردن گل‌های فصلی باعث روح دادن به حاشیه‌هایی می‌‌شود که قبلا با گیاهان دایمی و ثابت کاشته شده است. بعضی از طراحان ممکن است به حذف گل‌های فصلی در کاشت‌های گیاهان علفی خود فکرکنند (فقط گیاهان دایمی بکارند)، در حالی‌که بسترهای مملو از گیاهان دایمی ممکن است در کنار گیاهان بزرگ‌تر زشت به‌‌‌‌نظر برسند، ولی گل‌های فصلی وقار و ظرافتی دارند که در میان دیگر گیاهانی که در حاشیه کاشته می‌شوند، به‌خوبی جلوه‌نمایی می‌کنند.

گل ‌انگشتانه (Digitalis purpurea)  

 ختمی یک ‌ساله (Alcea rosea) و 

 کوکب کوهی (Rudbeckia hirta) چند گیاه یک‌ساله و دوساله هستند که به خوبی با گیاهان دایمی تلفیق می‌شوند. گل‌های فصلی دارای دوره شکوفه‌دهی طولانی، می‌توانند تنوع رنگ زیادی را برای پرکردن جای گل‌های ریخته گیاهان دایمی، ارایه دهند. وقتی می‌خواهید تصمیم بگیرید چه گیاهانی را همراه با گل‌های فصلی باغ‌ بکارید، ذهن فقط به گیاهان دایمی فکرنکنید. در یک باغ ییلاقی که انواعی از گیاهان زینتی را دارد می‌توانید گل‌‌های فصلی را با انواع دیگر گیاهان مانند گل‌های پیازی، درختچه‌ها، گراس‌های زینتی گیاهان دارویی و معطر، درختان و هر چیز دیگری که به نظرتان جالب می‌آید ترکیب کنید. در اینجا هیچ قانونی وجود ندارد به آسانی می‌توانید هر گیاه را در جایی قرار دهید که به‌خوبی رشد می‌کند و می‌تواند زیبایی گیاه همسایه‌اش را تکمیل کند. هم‌چنین گل‌های فصلی می‌توانند با اضافه‌کردن رنگ یا حس به یک باغ سنتی سبزیجات پس از برداشت محصول در اول فصل تازگی ببخشند. بعضی گل‌های فصلی مانند لادن (برگ خوراکی آن در دلمه بکار می‌رود،) آفتابگردان و لوبیاهای رونده قرمز علاوه بر طعم خوب و خوراکی بودن‌شان، از نظر ظاهر، زیبا نیز می‌باشند.

در تصویر زیر

کتان زینتی linaria spp که یک گل فصلی پررشد و بوته‌ای می‌باشد. گل‌های رنگی این گیاه مدت طولانی خود را به نمایش می‌گذارد که همین امر آن‌را به‌عنوان یک گیاه مناسب برای کاشت در بستر باغچه ارزشمند می‌سازد. 

در تصویر زیر 

ترکیب کردن گل‌هایی با رنگ‌های متفاوت از یک گیاه، تنوع و جذابیت را به این توده گیاه کاشته شده (nemesia) بخشیده، یک گل‌فصلی حساس به سرما که به‌خاطر گل‌های زیبایش کاشته شده است. 

گل‌های فصلی در گلدان

یکی از راحت‌ترین و متداول‌ترین راه‌های ایجاد جذابیت برای هر باغ گلدان‌ها می‌باشند، این گیاهان می‌توانند از سالی به سال دیگر و حتی در هر فصل فرق کند. به‌طور نمونه گل بنفشه می‌تواند در فصول خنک کاشته شود، درحالی‌که گل ابری یا شمعدانی می‌تواند در طول گرمای تابستان جانشین آن شود. یک گلدان بزرگ که لبریز از انواع گیاهان برگ زینتی و گل‌داری است که به دقت انتخاب شده‌اند، یک راه کلاسیک برای نمایش گل‌های فصلی می‌باشد. حتی با گلدان‌های کوچک می‌توانید صدها ترکیب مختلف  برای روح بخشیدن به پل‌ها، حیاط‌ها و بالکن‌ها ارایه کنید، هم‌چنین می‌توانید از گلدان‌های چندگانه‌ای که یک طرح را در باغتان تکرار می‌کند یا طرح کاشت را برای تنظیم یک حالت جدید عوض می‌کنند، استفاده کنید. به جای ترکیب چند گیاه در یک گلدان بزرگ، چند گلدان کوچکتر از گیاهان منفرد را گروه‌بندی کنید. این راه خوبی برای دسته‌بندی رنگ‌ها، برداشتن رنگ‌های غالب از کنار بسترها و یا سعی در ایجاد ترکیبات رنگی جدید است.

در تصویر زیر 

در تصویر زیر 

در تصویر زیر 

اگر از گل‌های معطر لذت می‌برید، می‌توانید گیاهان نخود شیرین و سایر گل‌های فصلی‌ معطر را در بستر یا حاشیه‌ها با هم بکارید. هم‌چنین گل‌های بریده آنها بسیار دل‌انگیز می‌باشد. 

گل‌های فصلی برای باغ‌های معطر

برای اکثر باغ‌ها، رایحه یک عامل مهم در هنگام تصمیم‌گیری برای انتخاب نوع گل فصلی‌ و مکان قرارگرفتن آنها به شمار می‌رود.  (Lobularia maritima) در یک بعدازظهر گرم بوی عسل می‌دهد، در حالی‌که شب‌بو (Matthiola longipetala subsp. bicornis) بوی ملایمی در نسیم بعدازظهر ایجاد می‌کند. هم‌چنین شکوفه‌های معطر در گلدان‌ها و یا بسترهای قرارگرفته در کنار پنجره‌ها و یا درهای خروجی بسیار لذت‌بخش می‌باشند. اگر به طور معمول بعدازظهرهای تابستانی را در بیرون از منزلتان می‌گذرانید، این گونه گل‌ها که تنها در بعدازظهر رایحه خود را پخش می‌کنند، برای شما مناسب نیستند.

گل‌های فصلی مناسب برای گل بریده

اگر از آوردن گل‌های بریده باغ به داخل منزل‌تان لذت می‌برید، پیشنهاد می‌شود قسمت جداگانه‌ای را در باغ، برای این منظور در نظر بگیرید. با این شیوه می‌توانید بدون آسیب رساندن به چشم انداز حیاط به طور مداوم گل بریده تهیه کنید. گل‌های فصلی مناسب برای گل بریده تعداد زیادی گل تولید می‌کنند که بعد از برش به خوبی داخل منزل باقی می‌مانند. این گل‌ها شامل گل آهار ـ گل میمون ـ گل ستاره‌ای ـ گل همیشه‌بهار ـ مینای چمنی و گل زبان در قفا (Consolida ambigua) می‌باشند. هم‌چنین برخی گل‌های معطر یک جای ماندگار در گل‌آرایی برای خود باز می‌کنند این گل‌ها هیچ‌وقت پژمرده نشده و نمی‌ریزند. چنین گل‌هایی گل خشک نامیده می‌شوند، مانند لیمونیوم(Limonium sinuatum) – گل تکمه‌‌ای (Gomphrena globosa)  و گل کاهی (Bracteantha bracteata) یکی از اجزای مهم این‌گونه باغها به شمار می‌روند. زیرا زیباترین دوره زندگی آنها در فصل زمستان و در زمانی است که خشک شده و روی گیاه باقی می‌مانند. این گیاهان در گل‌آرایی به عنوان گل‌خشک در سبدهای گل به کار رفته و ارزش خاصی به آنها می‌بخشند.

آوردن گل‌های فصلی به باغ

پرورش گل‌های فصلی ساده می‌باشد، زیرا آنان با شرایط متفاوتی سازگار هستند و راه‌حل‌های مناسبی را برای رفع کاستی‌های باغ در اختیار قرار می‌دهند. مثلا اگر شما تازه به منزلی نقل مکان کرده‌‌‌اید، می‌توانید باغچه منزل را با گل‌های فصلی برای یک و یا دو سال پر کنید و در این مدت در مورد گیاهان دایمی و طرح نهایی منظره‌تان تصمیم بگیرید. یا اگر یک منزل را اجاره کردید، پرورش دادن گل‌های فصلی باعث زیبایی حیاط شما می‌شود؛ بدون این‌که مجبور شوید سرمایه‌گذاری دایمی کنید. گل‌های فصلی برای باغ‌ها و پارک‌های شهری بسیار مناسب می‌باشند، چون می‌توانند فضاهایی متراکم از انبوه گل‌ها ایجاد کنند و نتایج سریعی را در مکان‌هایی که گیاهان دیگر رشد ایده‌آلی ندارند، سبب شود. یک‌ساله‌ها و یا دوساله‌های بلندمانند گل انگشتانه    وگل ختمی و پیچک‌های یک‌ساله مانند نیلوفر پیچ می‌توانند به‌صورت بسیار مناسب به عنوان پرده‌ای موقت، مناظر ناپسند و غیرمتعارف و یا پرچین‌های نازیبا و کنده‌های درخت یا منظره حیاط همسایه را پنهان کند.

ایده‌های زیادی در مورد کاربرد موثر این گیاهان ذکر شده است.

بذرگیری از یکساله‌ها و دوساله‌ها

اگر باغبانان از بذرگیری و رویش مجدد یکساله‌ها و دوساله‌ها‌ لذت می‌برند، جدای از دردسرساز بودن این تکرار هر ساله، دوام و قدرت تحمل نسبت به شرایط متفاوت و منظره زیبایی که در محوطه‌ها به صورت غیرمنتظره ایجاد می‌کنند، باعث رضایت خاطر باغبانان می‌شود. این نوع بذردهی بستگی به ناحیه کشت شده دارد، در زیر تعدادی از گیاهان بذر دهنده آمده است: جدول 2

1.                   Alcea rosea (hollyhock)                                       گل ختمی یک‌ساله

2.                   Amaranthus caudatus (Love Lies bleeding)                        تاج خروس

3.                   Calendula officinalis (Pot marigold)  همیشه‌بهار

4.                   Centaurea cyanus (cornflower)گل گندم

5.                   Cleome hasslerana (cleome) گل عنکبوتی

6.                   Consolida ambigua (rocket larkspur)                                 زبان در قفا

7.                   Coreopsis tinctoria (Calliopsis)                             گل اشرفی

8.                   Cosmos bipinnatus (Cosmos)  گل ستاره‌ای

9.                   Digitalis purpurea (foxglove)گل انگشتانه

10.                 Eschscholzia californica (California poppy)شقایق زرد

11.                 Helianthus annuus (Common sunflower)  گل آفتابگردان باغی

12.                 Iberis umbellata (annual Candytuft)                                   ایبریس   

13.                 Impatiens balsamina (garden balsam)                   گل حنا

14.                 Ipomoea tricolor (morning glory) نیلوفر پیچ

15.                 Lobularia maritima (sweet alyssum)                                  آلیسیوم شیرین

16.                 Lunaria  annua (honesty)کتان زینتی

17.                 Mirabilis jalapa (four o’clock)                                لاله عباسی-گل ساعت چهار

18.                 Myosotis sylvatica (forget-me-net) فراموشم مکن

19.                 Nicotiana alata (flowering tobacco)                                    تنباکوی زینتی

20.                 Nigella damascena (Love-in-a-mist) / Damascena   شونیز گونه (سیاه دانه)

21.                 Papaver rhoeas (corn poppy) رز آفریقایی (پاپاور)

22.                 Portulaca grandiflora (rose moss)                          خرفه خزه‌گونی

23.                 Sanvitalia procumbens (creeping zinnia)                آهار خزنده

24.                 Tanacetum Parthenium (feverfew)                          مخلصه

25.                 Tithonia rotundifolia (Mexican sunflower) آفتابگردان مکزیکی

26.                 Tropaeolum majus (nasturtium)                             آب تره

27.                 Verbascum bombyciferum (mullein) گل آهار برگ باریک 

28.                 Zinnia angustifolia (narrow – Leavedzinnia)             گل آهار

29.                 Zinnia elegans (zinnia)                                         گل آهار

در تصویر زیر  

نیاز به مانع دارید که اطراف منظره‌ بکشید تا زمانی‌که بتوانید دور آن را حصار یا پرچین بکشید؟ از یکساله‌ها یا بلندی مثل پنجه‌علی (Digitalis purpurea) foxgloves استفاده کنید. 

در اینجا گل‌های فصلی مانند اطلسی و آفتاب‌گردان (Helichrysum petiolatum) به خوبی با درختچه‌های همیشه سبز کاشته شده در گلدان ترکیب شده‌اند. یک باغچه شخصی با داربست و حوضچه‌ای که به وسیله گلدان‌هایی با گیاهان یکساله در میان بوته‌ها، علف‌های زینتی و پیچک، پر شده است. آن‌ها با سایه روشن‌های مختصری که ایجاد می‌کنند باعث جذابیت طرح خواهند شد. 

چگونه گیاهانی متناسب با طرح خود انتخاب کنیم؟

(قسمت اول از طراحی کاشت)

همه طراحان فضای سبز، گیاهان را عنصر اصلی سازنده طرحهای فضای سبز می دانند، اما طراحی اصلی با گیاهان فراتر از قراردادن درختان و درختچه ها در سایت است.

این مقاله سعی دارد به چگونگی درک نیازهای گیاهان بپردازد. شکل، عادات رشد، بافت و رنگ موضوعات مهمی برای انتخاب گیاهان هستند اما ابتدا باید تاثیر کلی و عمده ساختمان را در محدوده سایت مورد بررسی قرار دهید و از چگونگی شکل­ها و خطوطی که با گیاهان ترکیب می شوند یا طرح را تکمیل می کنند درک مناسب پیدا کنید. خاک، دما، آب، نور و بادهای محلی و غالب را در منطقه مورد مطالعه قرار دهید. سایه، رطوبت هوا و خاک، خشکی، باد و نیز چگونگی مقابله با آنها را ارزیابی کنید، هر گیاه شرایط ویژه­ای را می پسندد که این وضعیت را نسبت به شرایط دیگر ترجیح می دهد. پس از مطالعه این مبحث سوالاتی که ممکن است برای شما ایجاد شود را با ما در میان بگذارید.

خاک

گیاهان در خاک ریشه دوانده و رشد می کنند، مواد فاسد شدنی خود را به آن برمی گردانند و موادآلی خاک را افزایش می دهند.

خاک­ها براساس اندازه ذرات معدنی به سه نوع طبقه بندی می شوند. Sand، Silt و clay که مواد موجود در آنها به قرار ذیل است.

1- مواد معدنی

2- مواد آلی

3-  میکروارگانیسم های زنده (باکتری، پروتوزوا و قارچ­ها)

4- آب 5- هوا

خاک برگ، مشخصه یک خاک خوب است. این نوع خاک، اشعه خورشید را جذب می کند که باعث گرم شدن خاک گردیده و به ویژه در بهار رشد گیاه را تسریع می کند. خاک برگ از شستشوی موادغذایی جلوگیری به عمل می آورد، عملکرد باکتریایی خاک را افزایش می دهد، ریشه ها در آن به خوبی نفوذ می کنند و همچنین ظرفیت نگهداری آب و خاک را افزایش می دهد.

مواد معدنی آب را در سطح خود حفظ می کنند اما خاک برگ مانند اسفنج عمل می کند که به تقویت ساختار خاک منجر می شود.

خاک­های رسی در زمان خشکی به کلوخ تبدیل شده و درصورت جذب رطوبت به هم می چسبند.

آب

در فضای سبز حتی اگر بهترین خاک را در اختیار داشته باشید، نیازمند آبیاری خواهید بود اما آبیاری بیش از حد نیز علاوه بر شستشوی موادغذایی به کمبود هوای خاک منجر می شود. تعیین نسبت هوا و رطوبت در خاک به گزینش گیاهان مناسب کمک می کند.

قبل از شروع طراحی، آگاهی از موارد زیر در انتخاب بهتر گیاهان به شما کمک خواهد کرد:

1- نمودار میانگین بارش 2-5 و 10 ساله را مورد مطالعه قرار دهید. هرچه بارش بیشتر باشد، حاصلخیزی خاک کمتر است.

·        میزان بارندگی و آب موردنیاز، نوع زهکشی را مشخص می­کند.

·        آب و هوا دمای خاک تاثیر می­گذارد.

·        گردش هوا برروی سطح زمین در انتخاب گیاه اثر دارد.

·        هرچه میزان گردش هوا، باد و نسیم بیشتر باشد سطح تبخیر را افزایش می­دهد.

·        سرعت باد دامنه انتخاب را محدود می­کند.

·        بادهای غالب محلی بر رشد گیاهان تاثیر مستقیم دارند.

·    اینورژن که در برخی مناطق سبب سرمای غیرمنتظره در پاییز و زمستان و دیررس (بهاره) می گردد که بر انتخاب نوع گیاه اثر دارد.

·        اسیدی یا قلیایی بودن خاک می تواند نوع گیاه مورد نیاز را مشخص سازد.

·        برخی گیاهان آفتاب کامل یا نیم سایه و برخی دیگر سایه­پسند هستند.

·        آفتاب شدید می تواند پوست درختان جوان را بسوزاند.

·    آفتاب زمستان، موجب از دست رفتن رطوبت در گیاهان همیشه سبز می­شود و برگهای آن ها به رنگ قهوه ای درمی آیند که به سوختگی زمستانی مشهور است.

·        گیاهان برگ رنگی به آفتاب کامل برای انگیزش رنگدانه های خود نیازمند هستند.

·        تمامی گلهای یکساله برای گلدهی بهتر به آفتاب کامل نیازمند هستند.

·        عادات رشدی و نیازهای گیاهان متفاوت است. آنها را باید برحسب علایق و خاستگاه بررسی کنید.

·        بهترین دما برای رشد گیاه بین 20 تا 30 درجه سانتی گراد است.

·        دمای هوا و خاک بر نحوه رشد تاثیر دارد.

·        میکروکلیمای محدوده سایت را ارزیابی کنید.

·        هر ضلع ساختمان میکروکلیمای خاص خود را به وجود می آورد.

·        ممکن است فضاهای بین ساختمان ها، معابر و خیابان ها به تونل باد تبدیل شوند.

·        گیاهان تحت شرایط مطلوب با کمترین مراقبت به حیات خود ادامه می دهند.

·        گیاهان را از نظر آفات و بیماری ها مورد شناسایی قرار دهید.

·        ارتفاع گیاه در بلوغ یکی از شاخصه های طراحی کاشت است.

·        شاخصه دیگر طراحی کاشت گستردگی گیاه در بلوغ آن است.

·    در طراحی کاشت ارتفاع، گستردگی، عادات رشد فرم و بافت، شرایط ثابت و میزان نور آفتاب، رقابت بین گیاهان، شرایط خاک، آب و هوا و سرعت رشد شرایط متغیر هستند که بر طراحی تاثیر می گذارند.

·        گوشه های ساختمان در مناطق بادخیز نقاط بحرانی برای گیاهان هستند.

·        سطح سخت سنگفرش و آسفالت عواملی تاثیرگذار در شدت نور و افزایش دمای محیط می باشند.

·        فاصله کاشت مناسب از فرمول زیر به دست می آید

 فاصله کاشت در گیاه  =  گستردگی گیاه اول+ گستردگی گیاه دوم تقسیم بر دو

سایه اندازی گیاهان را در چهار فصل بررسی کنید.

اگر مطالب فوق را در انتخاب گیاه در نظر بگیرید اکنون می توانید اطمینان حاصل کنید که با رعایت اصول طراحی منظره ای زیبا خلق نمایید.