سطح در فضای سبز

سطوح کف: بیشترین عملکرد را به عنوان عنصر پایه سطح که تمامی عناصر به آن تکیه دارند ایفا می کند و می تواند از سطوح سخت (سنگ یا آجر) و نرم(چمن) تشکیل شود.

سطوح بالاسری: برخلاف معماری که سطوح بالاسری را سقف تشکیل می دهد سطوح بالاسری در فضای سبز حالات و کیفیات بصری متفاوتی را می تواند ایجاد کند سطوح بالاسری می تواند شاخه های به هم رسیده ردیف درختان باشد یا از آرک پیچک هایی تشکیل شود که در مسیر پیاده روها دالانی زیبا خلق کرده اند.

سطوح عمودی: عناصر عمودی در فضای سبز اغلب سطوح زنده ای هستند که حالات و کیفیات بصری پویایی دارند مانند ردیفی از درختچه های توری با گل های صورتی زیبا در تابستان یا سطح پرچینی از ترون ها که با آرایشی زیبا به وجود آمده اند.

توجه داشته باشید که سطوح معماری تنها تحت تاثیر کیفیت نور طبیعی یا مصنوعی قرار داشته اما سطوح موجود در فضای سبز علاوه  بر کیفیت بصری که نور خلق می کند به طور دایم در معرض تغییرات فصل (به بیان دیگر زمانِ گذر) قرار دارند، این تفاوت پویایی سطوح، دقت در انتخاب آنها را با در نظر گرفتن همه حالات ممکن، وظیفه ای مهم است که تنها از عهده طراحان فضای سبز زبده برخواهد آمد.